همون همیشگی

قبلنم گفتم وقتی بچه بودم میرفتم بانک با مامانم مثلا، اولین چیزی ک توجهمو جلب میکرد دوربینای مدار بسته بودن، تعدادشون، زاویه هاشون. و تعداد نگهبانا. بدون هیچ تجربه یا تحلیل خاصی فققققط نگا میکردمشون. دوست داشتم بانک بزنم. حس میکردم خیلی کار شاخیه. اصلنم یادم نمیاد فیلمی راجبش دیده باشم نمیدونم. تو اون سن اخه تلویزیون چی نشون میداد! شاید فشار اختلاف طبقاتی بوده :))))کلاوقتی بچه تو بعضی چیزا خودآگاه بودم نسبت به بعضی صفاتم، از طرفی نسبتا بیشعور هم بودم قدر ادمارو نمیدونستم.. ارزش ها رو نمیتونستم تشخیص بدم. خلاصه این دید عجیب نسبت ب بانکا همیشه بام بود تا نوجوونی و قبل دانشگاه. نمیدونم چند سال قبل، شایدم پارسال، میخواستم اولین داستانمو شروع کنم. همیشه حس میکنم استعداد نوشتن داستان سرقت یا یکم جناییو دارم. اولین چیزی ک به ذهنم اومد همین بانک بود :))ازونجایی که قوائد داستان نویسی، چارچوبا و قوانینشو نمیدونستم تو همین صفحه اول بیخیالش شدم. همون همیشگی...ادامه مطلب

ارژانتین قهرمان شد.مثل همون سال..+جمعه عروسی یکی از رفیقای دوران مدرسمه که تا بعد دانشگامم بنده خدا گاها بم پیام میداد تا اینکه رفت یه شهر دیگهپریسب عکس کارت عروسیو فرستاد و نوشت اگه تونستی حتما بیا. حالا من:ظاهر نا مناسب (که ارایشگاه لازمه) ، لباس تخمی و بازاری که بدرد خرید از سوپر مارکت میخوره، از همه مهم تره کونه گشاد، جثه لاغر که لباس تو تنم زار میزنه، کاری که تعطیلی نداره و باید هماهنگ کنم جام واستن و اینکه اون شهره دوره، شیش ساعت فاصله اسمجموعه اینا باعث میشه که علیرغم میل باطنیم، نرم. همون همیشگی...ادامه مطلب

۵ سال دیگه میشه ۳۵ سالم و با خودم میگم چه گهی میخوردم تو این پنج سال که هیچ توانایی و استعداد خاصی ندارم و بیکارم؟

و همچنین من در این پنج سال:

چه گهی بخورم خب احمق

همون همیشگی...